უკბე არც მეტი არც ნაკლები 8 წელიწადი გავიდა რაც მე იარაღებს ვფობ და ხანდახნა მაგათგან ვისვრი კიდევაც. კიდევ ერთხელ გადავხედე ჩემ ჩანაწერებს სურათებს და პოსტებს და მინდა ერთი ორი სიტყვა დავწერო იმაზე თუ რას ვფიქრობ მე საბჭოთა/რუსულ იარაღზე მის საიმედოობაზე და პრაქტიკულობაზე.
ეხლა რომ გადავთვალე ჩემი "ნასტრელი" 2001 წლიდან სხვა და სხვა ირაღებიდან საკმაოდ შთამბეჭდავი ციფრები გამომივიდა და მაქ იმის უფლება ერთი ორი სიტყვა დავწერო.
პისტოლეტები2001 წლიდან 2003 წლამდე მე პრაქტიკულად არ ვიყავი შეზღუდული არც მოკლელულიან იარაღში და არც ვაზნებში. ეს იყო ნამდვილი ოქროს ეპოქა ყოველგვარი გადმეტების გარეშე. ანი ისროლე რამდნიც გინდა. ყველანაირი ვაზნა იშოვებოდა, იარაღი ღირდა იაფი და ტირებიც მუშაობდა. ჩემი სამსახურის სპეციფიკიდან გამომდინარე ირგვლივ უამრავი ადმაიანი იყო ვისაც გაყვებოდი ან გამომგყვებოდა სასროლად. მაკაროვიდანაც ბლომად მაქვს ნასროლი და უცხოური იარაღიდანაც. მინდა გითხრათ რომ მითი მაკაროვუის სპერ საიმედოობაზე არის მითი. მ მქონდა მრავალ ათას ნასროლზე მხოლოდ სამი დაბრკოლება სროლისას. ერთი იყო ე.წ. სტოუვ პაიპი ხეკლერ კოხ კომპაქტზე. სუსტ მუხტიანი ძველი ჩეხური საბსონიკი იყო ამის მიზეზი. ერთხელ რუსულ ვიკინგზე მჭიდმა არ მიაწოდა მოროგო ვაზნა (ეს კრეტინი რუსები კი იბრალებენ რომ ორმაგი ვიხოი ვიკინგებზე უფრო საიმედოა ვიდრე ერთმაგი მაგრამ რეალობამ საპირისპირო დაამტკიცა) და ერთხელ ძველმ ბრაუნინგმა აქ გრემონტებულმა (ჰაი პაუერი) ასევე გააკეთა სტოუვ პაუიპი. ამავე დროს მაკაროვზე მე მქონდა სხვა და სხვა დროს: არასრულად ჩაკეტილი საკეტი 3 შემთხვევა, პერეკოსი 2 შემთხვევა, ასეჩკა 1 შემთხვევა. ე.წ. პოლუაბალოჩკებზე ერთ მჭიდზე 2–3 უტიკანიე. ერთხელ პერეკოსის გამო დამჭირდა იარაღის დაშლა. ტტ საერთოდ არ მისვრია მაგრამ არაერთხელ მინახია ტირში ტტ–ს მფლობელების წვალება. უნდა ისიც ვთქვა რომ უცხოური იარაღიდან 4–ჯერ მეტი მაინც მაქვს ნასროლი თან სხვა და სხვა ტიპის ვაზნები. მიუხედავათ ამისა მაკაროვი ბევრად უკან დარჩა საიმედოობით მხოლოდ ტავისი საშტატო ვაზნის გამოყენების შემტხვევაშიც კი. სხვა ტიპის ვაზნები ავტომატურად ზრდიან პრობლემას.
2003 წლიდან მას მერე რაც გაურკვეველი ან და პირიქით გარკვეული მიზეზების გამო მოკლელულიანის სროლა საქარტველოში გახდა შეუძლებელი მე გადავერთე ძირითადად გრძელლულიან იარაღზე.
ორი სვტ–40, მოსისნის სიტემის იარაღი, სკს–ი, რამოდენიმე საიგა, ვეპრი 5.45 და მაუზერის სისტემის იარაღი, ახლად შეძენილი ჩზ550.
სვტ–40
ხანდახან ჭედავს. არადამაკმაყოფილებელი ექსტრაქცია. სიზუსტე ნორმალურია მაგრამ ამ ზიმა წონის იარაღიდან არც თუ ისე დამაკამაყოფილებელი. მომცა 29 ასეჩკა 30 ჩეხურ ტყვიაზე. ხელმეორედ გატენილები ისროდნენ უპრობლემოდ. საკმაოდ ხშირი იყო ე.წ. სტოუვ პაიპები. დროთა განმავლობაში დიდი ნასტრელის შემთხვევაში ეწყება პრობლემები.
სკს–ი. ხშირი ავადმყოფობა ბოლო ვაზნის პერეკოსი მასრის დაზიანებით. მინახავს არა ერთხელ. სხვა რამე პრობლემა პრინციპში არ აქვს თუ სწორედ უვლი. ეგ იარაღი ყველაზე უფრო მომწონს.
საიგა. საიემდო იარაღი. არც თუ ისე დიდი გამოცდილება მაქვს მაგრამ წმიდა სანადირო ვარიანტები კატეგორიულად არ მომწონს ხოლო ტაქტიკური ვარიანტებს უწუნებ ხარსხს. მცირე დეფექტები არც ისე იშვიათია. თუმცა იარაღი მაინც საიმედოა.
მოსინებზე დავწერე ცალკე თემაში. ნორმალური მუშა იარაღია მაგრამ საჭიროებს ყურადღებას და მოვლას. რესურსი დაბალი. საიემდოობა საშუალო. კატეგორიულად ვეწინააღმდეგები მოსინის ძვირადღირებულ მოდიფიკაციებს. არ ეწყინოს არავის მაგრამ მე ერთადერთი ვამართლებს მარტო მცირე კოსმეტიაკს და მაქსიმუმ კონდახის რესტავრაციას გადაკეტებას ან შეცვლას. ყველაფერი დანარჩენი მიმაჩნია რომ არის წყალში გადაყრილი ფული. ეს ჩემი აზრია. ყველა მოსინის "ატლადკის" მერე აჩვენებს დამაკმაყოფილებელ სიზუსტეს რომელიც სრულიად ადეკვატურია. სროლით მაგას ვერ გაცვითავ ან დიდი დრო დაგჭირდება ასე რომ იყოს როგორც არის.
ვეპრმაც კი მომცა ერთი პერეკოსი. ანუ ზე საიემედო რპკ–74–ის ბაზაზე აწყობილი კარგი ხარსხის იარაღმა მიმტყუნა ერთხელ.
ტიგრი – არასდროს არ მქონია ამგრამ ერთი ორის ბიოგრაფიას და რეზულტატებს დიდიხანია ვადევნებ თვალს. სიზუსტე დამაკმაყოფილებელია. ძირითადი პრეტენზია პსო–1 ტიპის ოპტიკასთან. არასტაბილური, მძიმე და მოუხერხებელი. ერთი პლუსი ის აქვს რომ ეგრევე ყენდება მოხსნა დაყენებაზე თი გაგიმართლა ნოლს იჭერს და პირდაპირ გათვლილია სვდ–ზე დასაყენებლად და 7.62Х54–ის ბალისტიკაზე. პსო–ს დაყენება სხვა იარაღზე რბილად რომ ვთქვათ მაკვირვებს. გამონაკლისი ვეპრი 5.45 კალიბრზე. 400 მემტრამდე ტრარქტორიები ემთხვევა და პსო–ს გამოყენება შეიძლება.
ამასთანავე 100% საიმედოობა ჩზ550–ში და მაუზერის სიტემის იარაღში.
ასე რომ ხალხნო მა წლების განმავლობაში საბჭოთა იარაღის მითიურ საიმედოობისგან დარჩა მხოლოდ მითი, ყოველშემთხვევაში ჩემთვის. კატასტორფული შედეგები არაა მაგრამ ამიტ იმის თქმა მინდა რომ აბსოლუტური საიმედოობა არსებობს ნამდვლად მაგრამ საბჭოთა რუსული იარაღი აბსოლუტურად საიმედო არაა. ძალიან ბევრს აქვს გამოკვეთილი სუსტი წერტილები განსაკუტრებულად ტტ–ს და სვტ–40 გამოვყოფდი.
9მმ გლოკებიდან მაქვს მაგალიტად ნასროლი სადღაც 3000–მდე ტყვია.ნოლი პრობლემა. მაკაროვებიდან სადღაც 500–600 (ყველა იყო ძალიან კარგ ტექნიკურ მდგომარეობაშ) და ამდენი პრობლმა. ერთხელ მარტო მაქვს ნანახი აშკარად გაუმართავი პირველი თაობის გლოკ17 რომელიც ყოველ მეოთხე მეხუთე გასროლაზე ჭედავდა. იარაღი აშკარად გაუმართავი ძალიან დიდი ნასტრელით (ნახმარი ჩამოიტანეს ავსტრიიდან და ეკუთნოდა იქაურ სპორტსმენს) და ამიტომაც სტატისტიკაში არ შევიტანე.
თავისთავად ისიც უნდა აღინიშნოს რომ უცხოური იარაღიდან ისვრი ახალ გამოშვებულ მაღალ ხარსხიან ვაზნებს ( არ ეხება 9მმ ვაზნებს, ეგეთები დაბალი ხარისხის რუსულებიც და თურქულებიც იყო) ხოლო საბჭოტა იარაღიდან ვინ რას არ ისროდა. მაგრამ რომც გამვრიცხოთ ვაზნების მომენტი სიტუაცია ოდნავ თუ გაუმჯობესდება. იმასაც ავღნიშნავ რომ სროლები ყოველთვის მიმდინარეობდა იდეალურად გაწმენდილი და მოვლილი იარაღიდან.
ვიმეორებ კატსტროფული რეზულტატები არ მიმიღია მაგრამ ვერც იმას ვიტყვი რომ საბჭოტა რუსული იარაღი რაიმე გამსაკუთრებული საიმედოობით გამოირჩევა.
ვოტ ტაკ.
შესვლა
FAQ
Search
, მართალი ხარ მე არ ვენდობი რუსულ იარაღს , არა იმიტომ რომ უბრალოს ის "რუსულია" და ბანძია, არა რუსებსაც აქვთ რაღაც რაღაცეები კარგი 
